Duurzaam Ondernemer Ruud Koornstra: Kandidaat voor de Eerste Kamer Verkiezingen
Geschreven op 25-4-2011 - Erik van Erne. Geplaatst in Agenda, Duurzaam, Verkiezingen
Ruurd Koornstra heeft weer iets nieuws bedacht of eigenlijk hebben anderen hem op een vrij unieke mogelijkheid gewezen. Zonder ook maar iets te hebben gedaan aan de Provinciale Statenverkiezingen, blijkt het in Nederland mogelijk te zijn om je gewoon kandidaat te stellen voor de Eerste kamerverkiezingen en dat is precies wat Ruud Koornstra nu heeft gedaan.
De 75 leden van de Eerste Kamer worden gekozen door de leden van de twaalf Provinciale Staten. De vorm is die van getrapte verkiezingen: de burgers kiezen Provinciale Staten en de leden van Provinciale Staten kiezen op hun beurt de leden van de Eerste Kamer. In 2011 zijn de Eerste Kamer Verkiezingen op maandag 23 mei 2011. De nieuwe Eerste Kamer wordt daarna op 7 juni 2011 geïnstalleerd.
Zie ook: De 3e Nationale Kansdenkdag: Leiderschap & Innovatie met Ruud Koornstra en Kees Donker –Tendris: Ruud Koornstra wint Big Improvement Day (BID) Award –Met een lampje de wereld redden: Wat LED je? door Ruud Koornstra – De Duurzame 100 2010 van Nederland: Herman Wijffels (1), Wubbo Ockels (2), Pieter Winsemius (3), Peter Blom (4) en Ruud Koornstra (5) – World Economic Forum roept Lemnis Lighting uit tot Technology Pioneer 2009 – Our Common Future 2.0 Eindconferentie: ‘Duurzaam, Denken en Doen’ – Op Energiemissie Met Energie-Commissaris Ruud Koornstra by VPRO Tegenlicht
Eerste Kamerverkiezingen 2011: Wel of Geen Meerderheid voor Regeringscoalitie? – Ministers en Staatssecretarissen Kabinet Rutte-Verhagen: Vrijheid en Verantwoo rdelijkheid – De Regering Rutte: Nu aan de Slag – Nederland Sterker, Veiliger en Welvarender
FERDINAND zegt:
28 april 2011 om 18:03 | Permalink
Duurzame ondernemer?
Over Wilders (in nieuwe revu) : ‘Hij voelt natuurlijk tot in zijn nieren dat hij gelijk heeft en daardoor is hij oprecht’.
En: ‘het is toch vreemd dat het merendeel van de Nederlandse rechtenstudentes een hoofddoek op heeft in de collegezaal terwijl dat in Istanbul verboden is?’
Oftewel Koornstra vindt dat Nederlandse studentes vanwege hun hoofddoek geweerd zouden moeten worden vd universiteit.
Gewoon een PVV aanhanger dhr. Koornstra die de coalitie aan een meerderheid moet helpen. Mag allemaal natuurlijk, maar waarom onder de dekmantel van duurzaamheid?
Henk zegt:
6 mei 2011 om 03:11 | Permalink
Zo, dat is geweldig wat Ruud Koornstra weer van plan is. Zo lijkt het tenmintse want Ruud kan goed en vooral mooi praten. Uitstekend PR-mannetje en dan vooral voor zichzelf. Kwam nog een aardig stukje tegen bij Quote over diezelfde Ruud Koornstra en dat mag hier niet ontbreken, lijkt mij zo.
Bluffer Ruud Koornstra wil echt Eerste Kamer in
Nederlandse parlementariërs behoren onkreukbaar te zijn. Maar wat moet Ruud Koornstra dan in de Eerste Kamer? Enkele weken geleden keken we al raar op van de aankondiging van ‘duurzaam ondernemer’ Koornstra dat hij met een eigen lijst het parlement in wil. We dachten aan een publiciteitsstunt, maar hij blijkt het serieus te menen. Koornstra richt zich op dissidente Statenleden die niet op kandidaten van hun eigen partij willen stemmen.
Het is wellicht niet onverstandig van Ruud Koornstra om eens met wat nieuws te beginnen. Zakelijk gezien ligt hij namelijk steeds zwaarder onder vuur. Vorige maand kon u al in Quote lezen (PDF) hoe er binnen zijn bedrijf Tendris (waarvan hij 15% bezit) en dochtermaatschappij Lemnis Lighting wordt gegoocheld met cijfers. Dat laatste bedrijf, dat LED-lampjes levert, zou volgens Koornstra momenteel alleen al €125 miljoen waard zijn. Het leidde tot verbijstering bij voormalige zakenpartners als Bernhard Wandel, die de waarde van Lemnis Lighting op hooguit €3 miljoen schat. ‘En dan nog alleen als ik mijn ogen sluit. Ze zijn meesters in marketing, maar de hele zaak is gebakken lucht.’
Ook de waarde van moederbedrijf Tendris, door Koornstra en zakenpartners aangeduid als ‘initiëringsmaatschappij’ blijkt in het verleden schromelijk overdreven. Een tweetal externe consultants, geschoold bij de gerenommeerde consultancyfirma BoozAllenHamilton schatten de waarde van het bedrijf in 2007 na uitgebreid onderzoek in op hooguit €3 miljoen. Het leidde tot een knallende ruzie met Koornstra en consorten, die zelf een waarde van zeker €100 miljoen hadden bedacht. Het is ook tegen die waardering dat Doen Participaties een belang in het bedrijf koopt. De kas van Doen Participaties wordt gevuld door de Nationale Postcode Loterij.
Het is diezelfde loterij met wie Koornstra hechte banden onderhoudt. Maar die liefde lijkt momenteel ernstig bekoeld. Quote kwam in het bezit van een document waarin een dure advocaat namens de loterij ruim €7,7 miljoen plus rente terugvordert van Lemnis Lighting. De loterij wil namelijk af van 500.000 LED-lampjes die ze tijdens een eerdere weggeefactie niet uitgedeeld kreeg. Maar Lemnis, zo leert de brief, is onwillig dat bedrag te betalen. Uit interne mailwisselingen, in bezit van Quote, blijkt dat er bij Lemnis grote paniek bestaat over die claim. ‘De brief is het zwaard dat steeds meer boven onze nek hangt. Hoop dat alles toch met een sisser afloopt’, mailt Koornstra’s zakenpartner Friedwart Barfod de wereld in. De angst is begrijpelijk, want er lijkt simpelweg onvoldoende geld in de kas van Lemnis te zitten om de miljoenen op tafel te kunnen leggen.
Boudewijn Poelmann (Quote 500 nr. 398, €69 miljoen), oprichter en directeur van de Nationale Postcode Loterij laat aan Quote weten nog steeds graag te willen dat de lampen worden teruggekocht, zijn woordvoerder voegt er aan toe dat er inmiddels een afspraak met Lemnis is gemaakt, zij gaan op korte termijn kijken hoe ze die lampen terug kunnen gaan nemen. Dat zou voor Lemnis, dat binnen twee jaar naar de beurs gebracht moet worden, een onplezierige uitkomst zijn. Marktvorsers stellen namelijk dat de lampen – die volgens eerder genoemde Wandel sowieso al van buitengewoon slechte kwaliteit waren – technisch gezien achterhaald en dus onverkoopbaar zijn.
Koornstra, die eerder geld verdiende in de televisie- en evenementenbranche, laat weten geen zin meer te hebben om mee te werken aan publicaties in Quote, omdat wij niet de intentie zouden hebben te streven naar objectieve verhalen. We zouden zoeken naar misstanden die er niet zijn. Maar Quote staat bepaald niet alleen in de kritiek op Koornstra. Zo citeerde NRC Handelsblad (PDF) gisteren cabaretier Raoul Heertje, die in 1995 met Koornstra comedyclub Toomler oprichtte. Heertje zei in dat stuk zwaar geïntimideerd te zijn door Koornstra, die hem met de rekeningen liet zitten. Heertje vertelde nooit eerder zo ‘besodemieterd’ te zijn, en ‘erg bang’ voor Koornstra te wezen. ‘Ik heb een onwaarschijnlijke hekel aan hem, al heb ik er bijna bewondering voor hoe hij overal mee wegkomt.’ Bron: Quote
Erik van Erne zegt:
22 mei 2011 om 14:58 | Permalink
Ruud Koornstra bij Buitenhof
Kan het kabinet rekenen op een meerderheid in de Eerste Kamer of niet? Dat is de grote vraag als maandag de 566 Provinciale Statenleden stemmen over de samenstelling van de Eerste Kamer. Haalt de SGP met steun van VVD-statenleden wel of geen tweede zetel, of krijgt de partij 50plus toch een extra senator? Achter de schermen wordt volop gerekend en onderhandeld. De kleine en onafhankelijke partijen lijken een sleutelrol te gaan innemen. In Buitenhof senator Henk ten Hoeve van de Onafhankelijke Senaatsfractie (OSF) en ondernemer Ruud Koornstra, die probeert als onafhankelijke kandidaat namens ‘de Groene Stoel’, in de Eerste Kamer te worden gekozen.
Erik van Erne zegt:
23 mei 2011 om 09:16 | Permalink
De Groene Stoel van Ruud Koornstra
Erik van Erne zegt:
13 oktober 2020 om 18:21 | Permalink
Het duurzame paradijs is dichterbij dan we denken by Ruud Koornstra
Stel je voor: het is 2030 en we leven inmiddels in een wereld zonder schaarste. Energie, vervoer, gezonde voeding: nergens is meer een tekort aan. Een droom? Niet volgens Ruud Koornstra, de nationale energiecommissaris.
In een tijd waarin rampen en crises de waan van de dag bepalen, is het misschien een beetje moeilijk voor te stellen. Maar volgens Ruud Koornstra, de nationale energiecommissaris, is het écht waar: het paradijs op aarde – een radicaal andere wereld zonder schaarste – ligt binnen handbereik.
En zijn verhaal is behoorlijk overtuigend.
Dat paradijs, zo zegt Koornstra, begint hier in Nederland met de energietransitie. De prijs van schone energie, zoals zonne- en windenergie, duikt al jaren met een enorme rotgang omlaag. Steeds beter weten we deze praktisch oneindige bronnen van energie op te vangen en door te zetten naar onze samenlevingen.
Tegelijkertijd weten we onze huidige industrie steeds zuiniger in te richten. Dat is ook niet zo moeilijk, want de fabrieken van vandaag werken nog steeds veelal – ja, echt waar – met technieken die werden ontwikkeld na de Tweede Wereldoorlog; toen duurzaamheid nog geen issue was. De energiebesparingen die nu doorgevoerd kunnen worden zijn daarom enorm.
Zodra deze twee trends samenkomen – het slimmer opwekken en het slimmer besparen van energie – zal energie bijna gratis worden, zegt Koornstra. ‘We gaan toe naar een overvloed. Je hebt wel een systeempje nodig om die energie te vangen en te verwerken, maar in een circulaire wereld wordt dat steeds goedkoper, afgezet tegen een oneindige bron aan energie. Die kosten worden verwaarloosbaar. Schone energie zal voor iedereen daarom nagenoeg gratis worden.’
Uit bijna gratis energie, volgt al het andere, zegt Koornstra. En daar begint het paradijs langzaam op te doemen. ‘Want als energie bijna gratis is, dan wordt vervoer ook bijna gratis. Dat zijn al twee vormen van een basisinkomen, om het zo maar even te noemen; basisfaciliteiten.
En Koornstra gaat door. ‘Stel nou dat we gezondheid ook anders gaan inrichten? Zieke mensen weer beter maken is nu een verdienmodel. Maar als je het slim en goedkoper wil doen, zorg je dat mensen niet ziek worden.’
Geen obsesitas meer door de oude McDonalds-wegwerpcultuur, maar preventie, bijvoorbeeld door gezonde voeding. Koornstra: ‘Tel dit allemaal bij elkaar op en daar ontstaat langzaam al een beetje dat paradijs op aarde.’
Klinkt het je toch nog een beetje als verre toekomstmuziek in de oren? Dan heeft Koornstra een boodschap: we zijn al lang begonnen. Niet in Silicon Valley, niet in China, maar gewoon hier in Nederland.
‘Wij zijn de vernieuwers van de wereld,’ zegt Koornstra. ‘Ons koude kikkerlandje heeft bij uitstek alles wat er nodig is voor een totale systeemverandering: geld, kennis, technologie, onze geografische ligging en misschien nog wel het belangrijkste: ondernemingszin. Vliegtuigen bedreigden onze zeevaartdominantie? We bouwden de eerste luchthaven ter wereld! Er bleek gas te liggen in Groningen? Binnen twaalf jaar lag er een volledige infrastructuur.’
En ook in de energietransitie zijn er vernieuwers genoeg. De eerste elektrische auto kwam gewoon uit Lochem. Koornstra zelf introduceerde de LED-lamp in 2006, waarmee vanaf dat moment zo’n negentig procent energie bespaard werd op alle vervangen lampen.
Nu probeert Koornstra, die zijn activiteiten als ondernemer even aan de kant heeft gezet, de vernieuwers van vandaag het juiste zetje te geven. En daar ervaart de energiecommissaris nog weerstand. Niet omdat de technologie er nog niet is, maar omdat de huidige machthebbers ons oude economische systeem nog niet willen loslaten.
En zo kan het dat een ondernemer die in Nieuwegein een pomp uitvond die niet stuk gaat, en waarmee tot zo’n vijftig procent energie kan worden bespaard, zijn uitvinding nog steeds niet omarmd krijgt door de grote industriëlen. ‘Terwijl je hem in maximaal drie jaar tijd hebt terugverdiend’, roept Koornstra uit.
Zo kan het dat tuinders in het Westland, die met hun restwarmte Den Haag willen verwarmen, ineens een groene belasting – een belasting op groene energie, inderdaad – op hun dak krijgen, waardoor het hele plan niet door kan gaan.
En ook Koornstra zelf ervoer die tegenwerking toen hij de gloeilamp wilde vervangen door de LED-lamp. ‘De minister zei tegen me: “Philips en de Universiteit zeggen dat je liegt.” Tsjah, dan kun je je afvragen: is de autoriteit de waarheid, of moeten we van de waarheid de autoriteit maken?’
‘Bij te veel mensen is het besef van deze nieuwe wereld, deze missie, nog niet doorgedrongen. De huidige wereld is nog gebaseerd op schaarste. Het moet stuk, het moet kapot, het moet weg, het moet verbranden. Want anders is er geen handel. Maar in een circulaire wereld is er geen handel meer, want alles blijft. Het enige dat van buiten komt, is energie, en dat is gratis. Aan overvloed kun je geen geld verdienen.’
En dus zijn er nog wat stuiptrekkingen, zegt Koornstra, van een oude wereld die vasthoudt aan het oude. Dat is niet een complot, maar gewoon heel logisch. ‘Klaas van Egmond, hoogleraar Duurzaamheid en de oude baas van het RIVM, schetst dat probleem heel mooi.’
‘Vroeger had de kerk het monopolie op de waarheid. Vervolgens is die autoriteit even overgegaan op de wetenschap. Maar nu hebben de grote banken die macht. Dat zie je terug in de grote steden. Daar zaten eerst de kerken en de wetenschap. Die wetenschap is naar buiten verdreven in campussen buiten de stad. De multinationals en de grote banken: dat zijn de nieuwe kathedralen in het centrum van de macht.’
‘Neem bijvoorbeeld de Bezuidenhoutseweg in Den Haag. Sinds jaar en dag staan daar tegenover elkaar het ministerie van Economische Zaken en VNO-NCW, één van de grootste lobby-organisaties die dit land kent. Die medewerkers lopen voortdurend heen en weer. Zo ontstaat een verstrengeling tussen die partijen.’
Het bedrijfsleven moet zijn plek weer kennen, net als de overheid, zegt Koornstra. ‘In het belang van de missie. Anders gaat het toch langer duren. Want we hebben die grote bedrijven natuurlijk zeker nodig. Daar zitten de beste mensen.’
‘Het paradijs, die totale paradigmashift die begint met de energietransitie, dat gaat natuurlijk gebeuren. Wat we nu nodig hebben is systeemdenken, logisch nadenken en samenwerking: alles moet gericht zijn op die missie.’