Anders Bekeken

Growing within Limits: 80 tot 90 procent CO2 reductie noodzakelijk

De huidige trends in het gebruik van fossiele brandstoffen en van inefficiënt landgebruik voor de landbouw leiden op termijn wereldwijd tot grote problemen op het gebied van klimaatverandering en biodiversiteitsverlies.

Betaalbare oplossingen om een mondiale milieucrisis te voorkomen zijn echter voorhanden. De grote uitdaging ligt vooral in het creëren van de juiste bestuurlijke en institutionele voorwaarden voor een meer duurzame economie.

Dat stelt het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) in het rapport ‘Growing within Limits’. Deze mondiale milieuverkenning heeft het PBL opgesteld op verzoek van minister Jacqueline Cramer van VROM.

Met deze verkenning sluit het PBL aan bij de conclusies van de Club van Rome in ‘The Limits to Growth’ uit 1972, dat ongewijzigd beleid halverwege de eenentwintigste eeuw tot grootschalige milieuproblemen zal leiden. Het PBL constateert dat de hoofdboodschappen van dat rapport nog steeds gelden; wel laat betere kennis op sommige onderdelen nu een ander beeld zien. Op 26 en 27 oktober viert de Club van Rome zijn 40-jarig bestaan.

Opgaven zijn aanzienlijk maar technisch te realiseren
Cruciale opgaven om de grootste mondiale milieuproblemen te voorkomen, zijn het beperken van de temperatuurstijging en het stoppen van het biodiversiteitsverlies. Bij ongewijzigd beleid zal de gemiddelde temperatuur op aarde in 2100 naar verwachting met zo’n 4oC zijn gestegen, en zal de biodiversiteit in 2050 met zo’n 40% zijn afgenomen. Om de temperatuurstijging te beperken tot 2oC is het noodzakelijk de broeikasgasemissies wereldwijd met ongeveer 50% terug te brengen; voor rijke landen kan het hier gaan om een reductie van 80 à 90%. Verlies van biodiversiteit wordt met name veroorzaakt door toenemend landgebruik voor de landbouw.

Het is mogelijk deze doelstellingen met grotendeels bestaande technische mogelijkheden te realiseren, zo stelt het PBL. Belangrijke maatregelen voor het beperken van de temperatuurstijging zijn bijvoorbeeld efficiënter gebruik van energie, meer gebruik van hernieuwbare energie en de introductie van centrales die de CO2-uitstoot afvangen. Voor de landbouwsector gaat het erom de landbouwproductiviteit te verhogen, de verliezen in de voedselketen terug te dringen en de vleesconsumptie te beperken.

De beschikbare technologie is betaalbaar
Om de doelstellingen te realiseren is in de komende decennia naar verwachting 1000 tot 2000 miljard euro per jaar nodig; dit komt overeen met ongeveer 2% van het wereld-BNP. De macro-economische gevolgen van een dergelijke investering lijken niet bijzonder groot. Een integrale aanpak van milieuthema’s, bijvoorbeeld door koppeling met luchtbeleid of door herbebossingsactiviteiten, kan bovendien leiden tot aanzienlijk lagere kosten.

De uitdaging: keuze voor een meer duurzame samenleving
De technische en economische mogelijkheden om de klimaat- en milieucrisis tegen te gaan zijn beschikbaar. Maar de huidige mondiale politieke inspanningen voor de aanpak van klimaatverandering en biodiversiteitsverlies schieten tekort om de hierboven beschreven doelen te halen. De grote uitdaging ligt daarom vooral in de maatschappelijke keuze voor een meer duurzame samenleving en het creëren van de juiste bestuurlijke en institutionele condities daarvoor. Effectief beleid vraagt om lange termijndoelen en strikte regelgeving om deze doelen te bereiken. De huidige economische crisis kan een stimulans zijn om de werkelijke politieke betrokkenheid te creëren die nodig is om zo’n transitie naar een ‘groene economie’ te realiseren. Bron: PBL

Tja dat het wat gaat kosten, was natuurlijk al lang bekend. Overigens lijken de kosten mij ontzettend mee te vallen vergeleken met het redden van de financiële wereld. Daar is in ruweg twee jaar tijd al ruim 10.000 miljard dollar in gestoken en het eind is nog lang niet in zicht.

Heel goed advies om efficiënter met energie om te gaan. Laten we beginnen om energieverspilling te stoppen. We komen daar binnenkort nog uitgebreid op terug met wat pakkende voorbeelden. Zie ook: de Maand van de Energiebesparing

Meer gebruik van duurzame energie is natuurlijk ook een prima plan en ik neem aan dat men eigenlijk ook bedoelt dat wij in Nederland meer duurzame energie moeten opwekken. Massaal inzetten op duurzame energieopwekking dat is het. Gaan voor 100% duurzame energie binnen 10 jaar. Het is mogelijk, de techniek is er, een Feed-In tarief zou helpen en voor de financiering verwijs ik graag naar het National Sustainability Fund.

Waarom we dan nog moeite moeten doen om CO2 af te vangen en op te slaan is mij een raadsel. Stoppen met het verbranden van fossiele brandstoffen is het beste en wel zo snel mogelijk.

Zie ook: Amsterdam Declaration of the Global Assembly of the Club of Rome

Één Reactie

1. Erik van Erne zegt:

   29 oktober 2009 om 19:07 | Permalink

   From Kyoto to Copenhagen, it’s time for climate justice

Plaats zelf een reactie: