Duurzaam Inkopen: Gemeenten lappen duurzaamheid aan hun laars
Geschreven op 14-1-2010 - Erik van Erne. Geplaatst in Niet gecategoriseerd
In een door Thijs de la Court, wethouder van Lochem, gestartte discussie over duurzaam inkopen op Linkedin kwam ik een reactie tegen van Ruurd Blijdorp, van Office4Life waaruit blijkt dat het helemaal niet goed gaat met de ambitieuze plannen ten aanzien van Duurzaam Inkopen en Duurzame Ontwikkeling bij de overheid.
Van de 119 onderzochte gemeenten zijn er maar twaalf die serieus werk maken van duurzaam inkopen. Het rapport wordt binnenkort aan VROM aangeboden. Ja, ja hoe was het ook alweer? Een beter milieu begint bij jezelf.
Een gedeelte uit de reactie van Ruurd Blijdorp: Vanuit het onderzoek die wij onder de 119 gemeenten hebben uitgevoerd blijkt dat van deze groep slechts 12 gemeenten duurzaam inkopen serieus hebben opgepakt. Om de definitie van ‘serieus’ bij deze groep nader toe te lichten doel ik op het feit dat deze 12 gemeenten naar de criteriadocumenten kijken en deze (deels) hanteren in de aanbestedingen en inkopen. Prima. Zie ook: De duurzaamheidscriteria voor Duurzaam Inkopen zijn gewijzigd
37 gemeenten van de onderzochte groep geeft aan geen invulling aan duurzaam inkopen te willen geven. Ja dames en heren, u leest het goed, men weigert hier invulling aan te geven omdat men het nut van de criteria en het manifest niet inziet. Omdat er geen consequenties van toepassing zijn in het niet toepassen van de criteria, ziet de inkoop dit als last en niet als beleid. Zie ook: De instructie Duurzaam Inkopen
De resterende 70 gemeenten geven geen invulling aan het duurzaam inkopen omdat het ontbreekt aan draagvlak binnen de organisatie. De grote kloof tussen beleidsbepalers (politiek) en uitvoering (inkoop en budgethouders) inspireert geen van beide om hier constructief op in te spelen. De inkopers zijn stellig in hun standpunt en kan als volgt kort worden samengevat. Zij vinden dat de politiek van de eigen gemeente intern moet uitspreken dat men invulling en prioriteit geeft aan het programma duurzaam inkopen. De geïnterviewde politiek daarentegen van de betreffende gemeenten zijn in de veronderstelling dat de inkopers deze verantwoordelijk moeten dragen. Zie ook: Weblog Thijs de la Court
Gelukkig gaat het bij de provincies en waterschappen een stuk beter met Duurzaam Inkopen. Ben zeer benieuwd naar het totale rapport. Blijf mij overigens verbazen over het feit dat iedereen zo’n moeite schijnt te hebben om Duurzaam Inkopen in de Praktijk toe te passen. Wij zijn gemeenten, provincies, instellingen, waterschappen enbedrijven graag van dienst met praktisch, direct uitvoerbaar advies. Ook voor de wat bredere insteek Duurzame Ontwikkeling of Duurzaam Ondernemen zijn wij u graag van dienst.
Had zelf ook al gereageerd op de discussie die Thijs is begonnen: Mooi dat er in Lochem al veel gebeurd op het gebied van duurzaam inkopen. Blijft inderdaad lastig om een en ander vorm te geven aan de hand van de criteria van Agentschap NL (nieuwe naam SenterNovem per 1-1-2010).http://tinyurl.com/yd5797g Zie ook: Duurzaam Inkopen, gewoon doen !
Ben het helemaal met Jean-Paul eens dat er vanuit dat agentschap vreemde criteria worden gehanteerd ten aanzien van innovatie en subsidieverstrekking. Zie ook de schokkende conclusies uit het rapport Koplopers:
Grootste knelpunt zijn de euro’s. Duurzame producten en diensten zijn vaak iets duurder (10-15%) en dat staat op zeer gespannen voet met de aloude inkoopregel bij overheden: zo goedkoop mogelijk.
Gek eigenlijk dat overheden dat principe bijna altijd hanteren. Iedereen kent toch het gezegde: goedkoop = duurkoop.
Tags: Duurzaam
Soundhammer zegt:
18 december 2010 om 14:31 | Permalink
Hoe is het mogelijk dat een persoon als Ruurd Blijdorp geciteerd wordt als het gaan over duurzaam inkopen en maatschappelijk verantwoord ondernemen. Ondernemen, blijkt in de praktijk, is voor Ruurd Blijdorp vooral het niet betalen van zijn rekeningen en nalaten van een spoor van ellende door niet nagekomen afspraken. Als duurzaam inkoper ziet hij duurzaam vooral als het ontlopen van zijn verantwoordingen en niet betalen van zijn rekeningen. Enig maatschappelijk gevoel op het gebied van ondernemen is hem echt vreemd en blijkt in de praktijk alleen maar een marketing aanpak voor hem te zijn.