Provincie Flevoland 25 Jaar: Een Jubileumjaar met Veel Activiteiten – Dag van Flevoland
Geschreven op 24-1-2011 - Erik van Erne. Geplaatst in Agenda
10 februari 2011: Zaterdag 26 februari 2011 van 11.00-16.00 is de Dag van Flevoland. Tijdens deze dag laat de provincie Flevoland op verschillende plekken in de provincie zien waar zij voor haar inwoners mee bezig is.
In vorige jaren was de Dag van Flevoland meer ingericht als een open huis al of niet samenvallend met de verkiezingen. Het is voor het eerst dat de provincie op deze manier op locatie aan inwoners laat zien wat zij doet. Dit jaar is zowel een jubileumjaar als een verkiezingsjaar. Er is daarom op vijf locaties voor inwoners van alles te zien en te beleven met daarbij een directe link naar het werk van de provincie. Het gaat om de werkvelden natuur, economie, vervoer, hoger onderwijs en sport.
24 januari 2011: Een extra feestelijke nieuwjaarsdag was het op 1 januari 1986. Niet alleen de geboorte van een nieuw jaar. Ook die van Flevoland, de nieuwste en 12e provincie van Nederland. Op 9 januari 1986 tijdens de bijzondere vergadering van de Staten, bijgewoond door Koningin Beatrix en Prins Claus, was de proclamatie van de provincie Flevoland.
Nu in 2011 bestaat onze twaalfde provincie dus 25 jaar. Voldoende reden om in dit Jubileumjaar wat extra aandacht te besteden aan de provincie Flevoland en natuurlijk aan allerlei activiteiten die er dit jaar zullen plaatsvinden en aan de vele duurzame initiatieven in de provincie. Niet te vergeten de ongekende mogelijkheden van waterkracht.
Flevoland is natuurlijk niet uit het niets ontstaan. Waar nu Flevoland is, stroomde vroeger vooral water. Met hier en daar een eilandje. Zoals Wieringen. Marken. Schokland. Urk. Droog land tussen al dat nat.
Op de eilanden en op het vaste land wist men: de zee geeft en de zee neemt. De schade bleef daarbij niet beperkt tot de schepen op zee. Ook het land kreeg het zwaar te verduren. Eeuwenlang had het water ons leven beheerst.
Maar in de 17e eeuw draaiden we de rollen om. Waterbouwkundigen begonnen met begerige ogen naar de toenmalige Zuiderzee te kijken. Hendric Stevin, waterbouwkundig ingenieur kwam met het idee om de Zuiderzee te temmen.
Hij wilde een dijk leggen van de kop van Noord-Holland langs de waddeneilanden naar de Groninger zeedijken. Een revolutionair idee…De Afsluitdijk
Blue Energy Centrale Afsluitdijk kan 200 MW Duurzame Stroom Leveren – World Sustainability Centre Afsluitdijk: Bilinear en Changing Perspectives – De Afsluitdijk van de Toekomst – Wordt het een Energiedijk? – Maak van de Afsluitdijk een echte Energiedijk !
Pas in de 19e eeuw lagen er plannen op tafel die technisch en financieel uitvoerbaar waren. Hierbij speelde vooral de Zuiderzee Vereeniging een zeer belangrijke rol. Deze vereniging liet eerdere aannames van de ingenieurs J. van der Toorn en C. Lely op hun waarde onderzoeken. En maakte de resultaten van deze onderzoeken publiek. Die publieke aandacht voor de plannen groeide naar ongekende hoogten toen de watersnoodramp van 1916 voor veel rampspoed zorgde. Iets waar de Zuiderzee Vereeniging handig op inspeelde… Met resultaat. Op 14 juni 1918 was de Zuiderzeewet (Wet tot afsluiting en droogmaking van de Zuiderzee) een feit.
Plannen vragen om uitvoering. En dus beleefde op 1 mei 1919 de Dienst der Zuiderzeewerken haar oprichting. Om een jaar later te beginnen met de inpoldering. Als eerste was de dijk naar het toenmalige eiland Wieringen aan de beurt. Daarna werd het even stil rond de inpoldering. De oorzaak? Economische malaise. Gelukkig kon de Dienst snel de draad weer oppakken. Onze regering besloot toch dat er toch met volle kracht Zuiderzeewerken moest worden doorgewerkt. En zo ontstond de Afsluitdijk, het pronkstuk van de Nederlandse weg- en waterbouw. De Wieringermeerpolder viel in 1930 als eerste van de vijf aan te leggen polders droog. Twee jaar later dichtten de arbeiders laatste gat in de Afsluitdijk. We namen afscheid van de Zuiderzee. En verwelkomden het IJsselmeer.
De Noordoostpolder zou de eerste echte IJsselmeerpolder worden. Het dijktraject werd gekozen. En op 3 oktober 1939 gaven de Burgemeesters Keijzer van Urk en Krijger van Lemsterland elkaar een hand op het enkele minuten daarvoor gesloten gat in de dijk. Urk was eiland af. Een emotioneel moment voor de plaatselijke bevolking.
Urk presenteert de documentaire Windmolenpark bij Urk – Windpark Noordoostpolder: Urk Vecht tegen Windmolens, Urk Briest – Urk gaat investeren in aardwarmte
De vaart zat er goed in. Helaas zette de Tweede Wereldoorlog de rem op het vervolg. Maar niet voor lang. In 1949 konden de werkers de dijk aan de Overijsselse kant sluiten. Om vervolgens weer te beginnen met het droogmalen. In september viel de polder droog. Duizenden arbeiders grepen dit moment aan om te beginnen aan het zware handwerk in de polder. Ze staken liever hun energie in de poldergrond dan in de Nazi-oorlogsindustrie. De arbeiders gaven het nieuwe land zelfs een bijnaam: Nederlands Onderduikers Paradijs. Oftewel NOP.
Na de oorlog begon de voorloper van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders met de uitgifte van grond. De eerste woonkernen kwamen van de grond. Emmeloord kon als eerste profiteren van de in de Wieringermeer opgedane ervaring. De nieuwe polder hoorde eerst bij de provincie Overijssel. Na de Noordoostpolder begonnen de arbeiders met de aanleg van Oostelijk Flevoland. Deze polder moest de bevolking van de overvolle randstad opvangen. Dat was hard nodig. De verstedelijking in Noord- en Zuid-Holland nam zulke vormen aan dat er nieuw land nodig was voor woningbouw en recreatie. In de nieuw aan te leggen polder zou 25% van de grond dan ook geen landbouwbestemming krijgen. Daar had men immers de Noordoostpolder voor aangelegd… Na de voorspoedig aangelegde oostelijke polder (1957) volgde al snel de zuidelijke polder (1968). In de zuidelijke polder liep het gebruik van de grond voor landbouw terug naar 50%.
Waar land is, is leven. En waar leven is, wordt gewoond. Vruchtbare grond voor gemeenten. Zo ook in de drie polders. Langzaam maar zeker ontstond hier een bestuurlijk gebied. Een nieuwe provincie. Hier geen opdeling tussen bestaande provincies. Nee, de inwoners van de zes gemeenten kozen bewust voor Flevoland. Een provincie met een eigen karakter. Een lichte provincie ook. Oftewel: met minder geld en meer mensen toch goed functionerend. De benjamin onder de provincies. Maar toch volwaardig.
Flevoland is bijna geheel op het water veroverd gebied. Symbolen van die overwinning staan daarom prominent op onze vlag. De blauwe baan staat voor het water. Geel voor de golvende korenvelden, het koolzaad en de akkerbouw. De groene baan symboliseert het landschap van Flevoland. Linksboven ziet u een lelie. Dat is het familiewapen van ir. Cornelis Lely, de grondlegger van het Zuiderzeeproject.
De vlag van Flevoland is bedacht door het Amsterdamse bureau BRS en het provinciaal bestuur. De driekleur wapperde voor het eerst op 9 januari 1986 tijdens de bijzondere vergadering van de Staten ter gelegenheid van de proclamatie van de provincie. Bij de presentatie waren Koningin Beatrix en Prins Claus aanwezig.
‘Golvend doorsneden van azuur en zilver en over alles heen een zeeleeuw, golvend doorsneden van goud en azuur, getongd en genageld van keel en houdende in de rechtervoorklauw een lelie van zilver. Het schild gedekt met een gouden kroon van vijf bladeren en vier parels en gehouden door twee leeuwen van goud, getongd en genageld van keel.’ Ziedaar de officiële beschrijving van het wapen van de provincie Flevoland. De Hoge Raad van Adel (Den Haag) verleende dit wapen bij Koninklijk besluit op 10 februari 1987 aan de provincie.
Uiteraard heeft de provincie Flevoland ook een eigen volkslied (MP3). De toepasselijke tekst is geschreven door Mak Zeiler. De muziek is van Riemer van der Meulen.
Maak je hart groen: koop een boom in het klimaatbos in Flevoland – Het Energiespel van de provincie Flevoland – Flevoland Rijdt Schoon: Provincie Flevoland Stimuleert Elektrisch Rijden – Asbest Eraf, Zon Erop: Boeren Flevoland Schakelen Over Op Zonnepanelen – Symposium Duurzame Mobiliteit: Ruimte Voor Oplossingen in Flevoland
Tags: Duurzaam
Erik van Erne zegt:
24 maart 2011 om 00:12 | Permalink
25-jarige provincie Flevioland scoort 57% duurzame energie
Hoe duurzaam is de 25-jarige provincie Flevoland? Dit jaar staat de teller op 57% duurzame energie (excl. transport). Dankzij wind-, bio- en zonne-energie en initiatieven in alle gemeenten om het milieu minder te belasten. Dat blijkt uit de Duurzaamheidskrant 2011 die eind februari huis aan huis werd bezorgd. Een uitgave, waarin de Flevolander ook ziet wat hij of zij zelf kan bijdragen.
Gedeputeerde Anne Bliek van Milieu is trots op de samenwerking tussen de provincie, alle gemeenten en organisaties als het Centrum voor Biologische Landbouw en de Natuur- en Milieufederatie Flevoland. Dat geldt zowel bij de productie van deze voorlichtingskrant als bij nieuwe duurzaamheidsinitiatieven in lijn met wat de provincie voorstaat. “Als je kijkt naar de verwarmingsplannen voor Almere Poort, de oprichting van een energie-coöperatie in een woonwijk, allerlei enthousiaste ontwikkelingen van energiebesparing in Lelystad en Dronten, duurzame visserij op Urk, de verwarming van een wijk in Zeewolde met biogas, initiatieven om in de Noordoostpolder een agropark op te richten, dan halen wij in twee jaar onze doelstelling. Dat is 60% duurzame energie in 2013 (excl. transport).”
De krant staat stil bij het 25-jarig jubileum van de provincie en de samen met de ANWB georganiseerde speciale dag ‘Flevoland pakt uit’ op zaterdag 21 mei. Ook valt te lezen hoe een energiespel te winnen is. De Duurzaamheidskrant wordt in de week van 28 februari verspreid in een oplage van meer dan 150.000 exemplaren. Ook is de uitgave digitaal te vinden op de websites van de gemeenten en via de provincie. De Duurzaamheidskrant kunt u ook downloaden als PDF