Scherven Brengen Geluk, Maar Nu Even Niet
Geschreven op 3-12-2008 - Erik van Erne. Geplaatst in Afval, Hergebruik-Kringloop
Wie kent die uitspraak niet? En wie kent niet het geluid van brekend glas? Ik schat zo’n beetje iedereen in Nederland en nog wat landen in Europa.
Dag in dag uit worden overal in Nederland lege flessen, potjes, ja zeg maar alles van glas in de glasbak gegooid. Dat doen we best wel goed in Nederland, keurig gescheiden in wit, bruin en groen. Heel erg goed zelfs want de hoeveelheden glasscherven die wij met elkaar verzamelen zijn fors. Normaal gesproken geen enkel probleem. Wordt verwerkt en dan gaat het richting glasovens om weer nieuw glas van te maken. En daarmee is glas een heel mooi voorbeeld van telkens maar weer dezelfde grondstoffen gebruiken.
Maar nu gaat het mis en goed ook. De glasscherven brengen geen geluk meer. Ze liggen stapelshoog te wachten tot iemand ze wil hebben. De voorraad glasscherven bij dé glasverwerker van Nederland, Maltha, lopen razendsnel op. Gevolg van een compleet verstoorde markt. De vergoeding aan gemeenten van 25 euro per ton glas is met onmiddelijke ingang stopgezet. Wel blijft Maltha het glas bij de glasbakken ophalen om te voorkomen dat deze overvol raken.
De redenen: prijsopdrijving in Duitsland, glasscherven uit Engeland zijn veel goedkoper en fabrikanten van glas vinden de scherven veel te duur en gaan weer glas maken uit zand, kalk en soda. Precies zoals ze dat vroeger deden, toen nog niemand het had over hergebruik en uitputting van grondstoffen. Bron: Het Financieele Dagblad en SKG
